Συγγραφείς:

Παρασκευή Μπάρλα (εισαγωγή)

Ελένη ? Μαρίνα Βοτσαΐτη

Ελένη Δανιήλ

Αδαμαντία Θεοδώρου

Ανδρέας Λάτσι

Ιωάννης Καζανάς

Ναηλέ Καπάι

Θεώνη Κολοζάκη

Μαρία Κουτσιούμπα

Αναστασία Μασίνα

Γεράσιμος Μαστραπάς

Κυριακή Μαυραγάνη

Σπυριδούλα Μοσχοπούλου

Σχολείο: Γυμνάσιο Ευηνοχωρίου

Διεύθυνση :  Ευηνοχώρι

Τηλέφωνο σχολείου: 2631039357

e-mail σχολείου: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Είδος εργασίας: Δημιουργική έκφραση

 

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Πρόκειται για οπτικοποίηση του ποιήματος του Κωστή Παλαμά « Η λίμνη του Μεσολογγίου». Οι μαθητές αποδίδουν εικαστικά την κάθε στροφή με παράθεση στίχων.

ΛΕΞΕΙΣ ? ΚΛΕΙΔΙΑ:  Μεσολόγγι, λίμνη, οπτικοποίηση

 

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Στο μάθημα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας και πιο συγκεκριμένα στη θεματική ενότητα « Ο άνθρωπος και η φύση, Πόλη ? Ύπαιθρος» διδάχτηκε στους μαθητές το ποίημα του Κωστή Παλαμά « Η λίμνη του Μεσολογγίου». Κατά την ερμηνευτική προσέγγιση οι μαθητές επεσήμαναν τις ευεργετικές επιδράσεις που έχει στον ποιητή η επαφή του με τη λίμνη. Ένιωσαν το στένο δέσιμο του ποιητή με αυτή. Κατανόησαν επίσης, ότι ο άνθρωπος αν θέλει να την αντικρίζει σαν φίλο, σύντροφο, συνεργάτη, βοηθό, οφείλει να τη σεβαστεί και να αντιληφθεί την καταλυτική σημασία της για τη δική του πρόοδο και ευτυχία.

Η Παλαμική ποίηση μας βοηθάει να αντιληφθούμε ότι η φύση είναι η μητέρα ? τροφός που θα μας παρέχει αφειδώλευτα και πλουσιοπάροχα όλα τα αγαθά της, εφόσον τη σεβόμαστε και την αγαπάμε. Οφείλουμε, επομένως, να παύσουμε να την εκμεταλλευόμαστε , να τη μολύνουμε και να τη ρυπαίνουμε, γιατί μολύνοντάς την βλάπτουμε τον ίδιο μας τον εαυτό και περιορίζουμε τις προοπτικές επιβίωσής μας..

Tο τοπίο «βιώνεται» από τον Κωστή Παλαμά ως τόπος και τρόπος ζωής. Σ? αυτό ενοφθαλμίζονται ευαισθησίες, εμπειρίες, ελπίδες, απογοητεύσεις, απαισιοδοξίες, πίκρες.

Η οπτικοποίηση του ποιήματος ήταν μια δραστηριότητα που ανατέθηκε στους μαθητές με στόχο να συνειδητοποιήσουν τη σχέση του ανθρώπου με το περιβάλλον.Θέλαμε να καλλιεργήσουμε στους μαθητές μας αξίες  όπως ο σεβασμός, η αγάπη, η φροντίδα για το περιβάλλον. Να τους ευαισθητοποιήσουμε σε θέματα που αφορούν στις ανθρώπινες αξίες με στόχο να αναλάβουν πρωτοβουλίες στο μέλλον που θα υπαγορεύονται από το σεβασμό τους στις αξίες αυτές και στο περιβάλλον.

Ακολουθεί η οπτικοποίηση του ποιήματος.

 

Σα' σε βλέπω πάντα να 'σαι
Δίχως κύμ' αγριωπό,
Να γελάς και να κοιμάσαι,
Λίμνη, σ' αγαπώ

 

Με το γλήγορο πρυάρι,
Νύχτα, δειλινό, πρωί,
Μέσ' 'ς τη γαλανή σου χάρι
Νοιώθω μόνο τη ζωή.

Μέσ' 'ς το ζωντανό σου αγέρι
Πώχει αρμύρας ευωδιά
Νοιώθω μόνο 'σαν ξεφτέρι
Μέσ' 'ς τα στήθια την καρδιά

Πριν βραδυάσ' είμ' εδώ πέρα,
Είμαι, ο ήλιος πριν να βγη,
«Έχε 'γειά» να 'πω 'ς τη 'μέρα,
«Καλώς ήρθες» 'ς την αυγή.

 

Τι χαρά, τι καλωσύνη,
Όταν η αυγή χυθή,
Όταν η ήμερα σβύνη,
Όταν η νυχτιά απλωθή'

Όταν το βαρύ σταλίκι
Μέσ' 'ς τα χέρια μου κρατώ,
Κι' απ' τα ρήχη κι' απ' τα φύκη
Περνώ σπρώχνοντας μ' αυτό,

 

Κ' έναν ήχο εκείνο βγάνη,
Ένα γέλοιο απ' τα νερά,
Που φλογέρα δεν το φτάνει
Και πουλί δεν το περά.

 

Μοναχά για σένα έχω
Προκοπή θαλασσινή,
Ούτε θέλω αλλού να τρέχω
Με βαρκούλα, με πανί.

 

Η ψυχή μου αναγαλλιάζει
Ντροπαλή 'ς τα ντροπαλά,
Όσω φεύγει και τρομάζει
Τα πελάγη τα τρελλά.

 

Δίνει λύπες και φαρμάκια,
Κ' είν' η θάλασσα κακιά,
Συ ποτέ δεν έχεις κάκια
Κ' είσαι πάντοτε γλυκειά.

Σα' σε βλέπω πάντα να 'σαι
Δίχως κύμ' αγριωπό,
Να γελάς και να κοιμάσαι,
Λίμνη, σ' αγαπώ!