'Υστερα από μία ώρα κοιμόταν με σφιγμένες τις γροθίτσες νανουρισμένος από τις γλυκές ελπίδες του.Αργότερα ξύπνησε και σκέφτηκε πως δεν είχε βάλει διεύθυνση και γραμματόσημο κι  έτσι έτρεξε να πάρει το γράμμα για να το φτιάξει όπως έπρεπε.Έτρεξε όσο πιο γρήγορα μπορούσε κι έτσι τα κατάφερε.

   Μετά πήγε σε ένα μαγαζί, κοίταξε τα χρήματά του  και είδε πως δεν του έφταναν για να τα αγοράσει.Τα μάτια του άρχισαν να κλαίνε. Βγαίνοντας έξω από το κατάστημα  κάθισε σε μια γωνίτσα στεναχωρημένος.Σε κάπια στιγμή τον είδε ο πωλητής και του μίλησε:

-Τι έπαθες μικρέ; ρώτησε

-Ήθελα να αγοράσω ένα γραμματόσημο αλλά δεν φτάνουν τα χρήματα που έχω.

Ο πωλητής του πιάνει ζεστά τον ώμο και του λέει:

-Δεν πειράζει θα σου δώσω εγώ ένα!

   Ο Βάνκας τότε πέταξε από τη χαρά του και ευχαρίστησε τον πωλητή. Αφού κόλλησε το γραμματόσημο έβαλε τη διεύθυνση  και έτρεξε να βάλει το γράμμα στο κουτί με τα υπόλοιπα γράμματα.

  Μόλις πέρασε ένας μήνας περίπου πήρε νέα από τον παππου του που του έλεγε πως σύντομα θα τον έπαιρνε στο χωριό για να ζήσουν μαζί .Δεν θα δούλευε πια σε εκείνο το σπίτι που τον χτυπούσαν όλοι και του είπε μάλιστα πως μία καλή κυρια έχει τρία μικρά παιδάκια και έτσι θα μπορούν να παίζουν μαζί γιατι είναι στην ίδια ηλικία περίπου.

    Όταν πέρασε ο ένας μήνας ο παππούς ήρθε να πάρει τον Βάνκα για το χωριό. Ο Βάνκας ετοίμασε γρήγορα τα πράγματά του και έτσι έφυγαν.Μετά από ένα χρόνο ο Βάνκας πήγε στο σχολείο και ποτέ του δε δούλεψε ούτε τον χτυπούσε κανείς.Οι δυο τους περνούσαν πολύ καλά και έζησαν χαρούμενοι .